Van porselein

In het diepste van mijn ziel
ben ik eenzaam en fragiel.
Maar ik staar de wereld aan
als een winnaar.
En het leven lacht me toe
bij om het even wat ik doe.
Elke keer zal ik er staan
als een winnaar.
Maar soms voel ik me zo klein
wil ik iemand anders zijn.
Diep vanbinnen kwijn ik weg van de pijn.

Porselein
Behandel mij heel zacht.
Porselein
Verbrijzeld door je lach.
Porselein
Poreus en onderhuids.
Als een winnaar
haal jij me onderuit.

Mijn gedachten slaan op hol
ik verval weer in m'n rol
en zal m'n eigen gang weer gaan
als een winnaar.
Ik kan vechten als een vrouw
zoals ik strijden zal om jou.
En ruim de vijand van de baan
als een winnaar.
Maar vanbinnen ben ik broos
heel geremd en hulpeloos.
In m'n hart ben ik vernederd en boos.

Ik weet het wel.
Niemand die me vragen stelt
en niemand die m'n naam vergeet.
Ik weet het wel.
Niemand die me wakker belt
en nooit eens iemand die m'n dromen leest.

Niemand die me stoort
niemand die me hoort
niemand die me kust als ik wakker word
niemand die me mist
niemand die me haat
niemand die de deur voor me open laat
niemand die me kent
niemand die me streelt
niemand die me ooit eens een moment verveelt
niemand voor mezelf
niemand om te zijn.
Wie is net als ik van porselein?