Storm

Soms woedt er een storm in mijn hoofd. Zo eentje die alles verandert. De wind blaast alle mooi geordende gevoelens en gedachten door elkaar, en legt goed verstopte angsten weer bloot. Wat overblijft is chaos.

Nadien vind ik in een hoekje wat eenzaamheid op een hoopje, daar zie ik een stapel woede, een beetje verder ontdek ik lang verborgen onmacht. Geluk, rust en hoop zijn kapot gebliksemd.

Nu wacht ik op de winter. Die zal met zijn prachtige sneeuwtapijten alles wel bedekken. Alles zal bevriezen, en de rust zal terugkeren. Toch voor een tijdje.

Van porselein

In het diepste van mijn ziel
ben ik eenzaam en fragiel.
Maar ik staar de wereld aan
als een winnaar.
En het leven lacht me toe
bij om het even wat ik doe.
Elke keer zal ik er staan
als een winnaar.
Maar soms voel ik me zo klein
wil ik iemand anders zijn.
Diep vanbinnen kwijn ik weg van de pijn.

Porselein
Behandel mij heel zacht.
Porselein
Verbrijzeld door je lach.
Porselein
Poreus en onderhuids.
Als een winnaar
haal jij me onderuit.

Mijn gedachten slaan op hol
ik verval weer in m'n rol
en zal m'n eigen gang weer gaan
als een winnaar.
Ik kan vechten als een vrouw
zoals ik strijden zal om jou.
En ruim de vijand van de baan
als een winnaar.
Maar vanbinnen ben ik broos
heel geremd en hulpeloos.
In m'n hart ben ik vernederd en boos.

Ik weet het wel.
Niemand die me vragen stelt
en niemand die m'n naam vergeet.
Ik weet het wel.
Niemand die me wakker belt
en nooit eens iemand die m'n dromen leest.

Niemand die me stoort
niemand die me hoort
niemand die me kust als ik wakker word
niemand die me mist
niemand die me haat
niemand die de deur voor me open laat
niemand die me kent
niemand die me streelt
niemand die me ooit eens een moment verveelt
niemand voor mezelf
niemand om te zijn.
Wie is net als ik van porselein?

Waar een wil is

Ik wil het tegenovergestelde van wat ik wil

ernstig is dit
(maar niet precies)

ik wil het tegenovergestelde zeggen
en omgekeerd evenredig weer ontkennen
van wat ik zeg
ik wil het tegenovergestelde denken van wat ik denk
ik wil het tegenovergestelde zijn van wat ik ben
(en ook hebben)

en dus wil ik niet
wil ik liever niet
wil ik het liefst het allerliefste niet

en tegelijk wil ik

(ik ben verdwaald)

-Toon Tellegen-

Dit is een lied
Dit is een ode
Aan jouw ongeduld
Aan jouw komen en jouw gaan
Je beloftes en je woorden

Dit is een ode aan mezelf
Aan mijn idioot vertrouwen
En aan mijn engelengeduld
Aan mijn blindelings volgen
Zonder denken, zonder weten

Ik heb wat groen achter mijn oren
Ik heb wat taal zonder gevoel
En op het meeste van mijn dagen
Weet ik niet wat ik bedoel
En ik heb waarschijnlijk ook wat teveel lijken in mijn kast
Maar hou mij vast

Dit is haat, dit is verlangen
Dit is alles wat niet mag
Dit is nu en nog wat langer
Dit is het einde van de dag
Dit is slapen zonder rust
Dit is het beest onder mijn bed
Dit is buigen voor een ander
Wanneer ik schaakmat ben gezet

Ik heb wat groen achter mijn oren
Ik heb wat taal zonder gevoel
En op het meeste van mijn dagen
Weet ik niet wat ik bedoel
En ik heb waarschijnlijk ook wat teveel lijken in mijn kast
Maar hou mij vast

Dit is een lied
Dit is een ode
En het is wat korter dan normaal
Dit is een lied
Over u en mij
Dit is het eind van ons verhaal

Hannelore Bedert

When the late Nadine Stair of Louisville, Kentucky, was 85 years old, she was asked what she would do if she had her life to live over again.

"I'd make more mistakes next time," she said. "I'd relax. I would limber up. I would be sillier than I have been on this trip. I would take fewer things seriously. I would take more chances. I would climb more mountains and swim more rivers. I would eat more ice cream and less beans. I would perhaps have more actual troubles, but I'd have fewer imaginary ones.You see, I'm one of those people who live sensibly and sanely hour after hour, day after day. Oh, I've had my moments, and if I had to do it over again, I'd have more of them. In fact, I'd try to have nothing else. Just moments, one after another, instead of living so many years ahead of each day. I've been one of those persons who never goes anywhere without a thermometer, a hot water bottle, and a raincoat. If I had to do it over again, I would travel lighter than I have.If I had my life to live over, I would start barefoot earlier in the spring and stay that way later in the fall. I would go to more dances. I would ride more merry-go-rounds and I would pick more daisies."

Choices

Out here the wind is blowing
And I am soaked with rain
Feel how the pain keeps growing
Each time I think of you again

You were a pal, you were a friend
I’ll never understand how these things end
You were my love, you were my life
It’s odd to see you as someone else’s wife

But I bet you’re happy with your loving man and kids and all
And I bet you don’t want to be remembered of it all
Like it should be, don’t mind me

In me I hear the voices
Saying it’s all in vain
Life is a game of choices
I’ve always chosen wrong again

I chose to go, why I don’t know
Maybe to find out I’d rather stay
That’s typical me, pure curiosity
Throwing all the best things away

But I bet you’re happy with your loving man and kids and all
And I bet you don’t want to be remembered of it all
Like it should be, don’t mind me

Als ge mistroostig zijt en ge weet niet goed waarom.
Als ge nog eens goed wilt lachen.
Als ge van de wereld niet veel snapt, en van de mensen nog minder.
Als ge niet krijgt wat ge vindt dat ge verdient omdat ze u niet zien staan, de idioten.
Als ge op één hand kunt tellen de keren dat ge u het afgelopen jaar vrij hebt gevoeld en onbekommerd.
Als ge de dingen kapot wilt slaan maar ge durft niet vanwege de gevolgen.
Als ge angstig zijt voor vanalles terwijl ge vroeger dacht dat ge nooit bang zou zijn, voor niets.
Als ge't niet goed meer weet.
Kom dan maar bij mij.
Bij mij zijt ge veilig.

Wim Helsen

Uit: de verborgen geschiedenis van Donna Tartt

Niet dat het allemaal 'zwart werd', niets daarvan; alleen dat de gebeurtenis zelf wazig is door één of ander primitief, verdovend effect waardoor het destijds werd verdoezeld; hetzelfde effect, denk ik, waardoor moeders in hun angst om een kind in een ijskoude rivier duiken of een brandend huis in rennen; het effect waardoor iemand die een zwaar verlies heeft geleden soms een begrafenis kan doorstaan zonder te huilen. Sommige dingen zijn te erg om ze ineens te kunnen vatten. Andere dingen - naakt, opspelend, onuitwisbaar in al hun gruwelijkheid - zijn te erg om ze ooit echt te kunnen bevatten. Pas later, in alle eenzaamheid, in de herinnering, beginnen ze door te dringen: wanneer de as koud is, wanneer de rouwenden zijn vertrokken, wanneer je om je heen kijkt en merkt dat je - tot je grote verbazing - in een heel andere wereld staat.