Wat ze allemaal al niet doet...

Daarstraks keken we samen naar een programma waarbij een miljonair zich voordoet als ‘normale mens’ en dus in een arme wijk gaat leven. Hij of zij werkt er dan als vrijwilliger en zoekt uit welke noden er zijn in die regio. Op het einde van het programma kiest de miljonair een aantal organisaties/mensen waaraan hij of zij een donatie wilt doen. Vandaag was het een vrouwelijke miljonair. Toen ze haar cheques ging brengen en vertelde wie ze écht was, vloeiden er zowel op tv als bij ons traantjes. Ontroerend. En daar zitten we dan met 2, allebei te janken voor de tv omdat iemand ervoor kiest om iemand anders gelukkig te maken. Als het programma gedaan is, zien we elkaar zitten met tranen in de ogen en beginnen we te lachen. Zalig, zo samenleven met een vrouw. ;-)

En ze is toch zo geweldig. Na het avondeten kreeg ik weer eens last van mijn… euhm… ‘verslaving’. Ik probeer namelijk af te kicken van cola-light. Jawel, geen sigaretten, geen alcohol, maar stomme cola. Na een hele tijd zonder, kon ik het nu toch echt wel niet meer houden en wou ik NU cola-light. En wat doet zij, ze trekt haar pyjama uit, springt weer in haar kleren, en gaat gewoon om een fles naar de nachtwinkel. Kan ze nog perfecter zijn? Ik dacht het niet, nee!