Een gedicht dat mij altijd weer raakt en doet nadenken als ik het lees:
Liefhebben
is beschutten
zonder vast te houden,
ruimte scheppen
in tijd en eeuwigheid.
En daarom zeggen:
doe maar,
ga maar,
zo lang, zo ver
als nodig is.
Kijk maar niet om.
Ik wacht. Ik blijf.
Liefhebben
heeft te veel voeten in de aarde
om zonder verdriet
te kunnen zijn.
Kris Gelaude
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Ook één van mijn favorieten.. Echt prachtig.
Je hebt een hele mooie blog! Echt heel fijn om te lezen.
Een reactie posten